- następca tronu
- następca tronu {{/stl_13}}{{stl_7}}'dziedziczący koronę syn władcy' {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
następca tronu
Look at other dictionaries:
następca — m odm. jak ż II, DCMs. następcacy; lm M. następcacy, DB. następcaców «ten, kto po kimś następuje, obejmuje dane stanowisko, dziedziczy» Przekazać instytucję swojemu następcy. ∆ Następca tronu a) «ten, kto ma objąć tron po dotychczas panującym» b) … Słownik języka polskiego
tron — m IV, D. u, Ms. tronnie; lm M. y 1. «ozdobny fotel, stojący zwykle na podwyższeniu, pod baldachimem, honorowe miejsce monarchy, także dostojników kościelnych» Złocisty tron. Tron królewski, papieski. 2. «władza królewska, godność króla; król,… … Słownik języka polskiego
tron — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. tronnie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} bogato zdobiony fotel, zazwyczaj stojący na podium z prowadzącymi do niego stopniami, pod baldachimem, honorowe miejsce monarchy i… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sukcesor — m IV, DB. a, Ms. sukcesororze; lm M. sukcesororzy, DB. ów 1. przestarz. «spadkobierca, dziedzic» 2. przestarz. «następca, zwłaszcza następca tronu» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
sukcesor — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. sukcesororze; lm M. sukcesororzy {{/stl 8}}{{stl 7}} następca; zwykle następca tronu <łac.> {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kreować — ndk IV, kreuję, kreujesz, kreuj, kreowaćował, kreowaćowany 1. «tworzyć, stwarzać, ustanawiać, wprowadzać» Autor kreuje w powieści świat fikcji. 2. «odtwarzać postać utworu scenicznego, filmu (zwłaszcza w sposób oryginalny, wyróżniający się); grać … Słownik języka polskiego
cezar — m IV, DB. a, Ms. cezararze; lm M. owie, DB. ów «samowładny panujący w starożytnym Rzymie, później także: następca tronu; tytuł takiego samowładcy» Despotyzm cezarów. przen. «samowładny wódz, władca, dyktator» ‹od przydomka rodowego› … Słownik języka polskiego
delfin — I m IV, DB. a, Ms. delfininie; lm M. y, D. ów 1. «zwierzę z rodziny o tej samej nazwie» Delfin pospolity a. zwyczajny. Delfiny towarzyszą statkom na morzu. 2. zool. delfiny «Delphinidae, rodzina morskich ssaków drapieżnych z rzędu waleni… … Słownik języka polskiego
niepełnoletni — «będący w wieku (zwykle do 18 lat), w którym nie ma się jeszcze pełnej zdolności prawnej; małoletni, nieletni» Niepełnoletni następca tronu … Słownik języka polskiego
delfin — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. delfinnie; lm M. i {{/stl 8}}{{stl 7}} następca tronu we Francji (do 1830 r.) {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}delfin II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż I, Mc. delfinnie {{/stl 8}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
